-
1 obsero [2]
2. ob-sero, sēvī, situm, ere, I) hinsäen, hinpflanzen, tribus tantis illi minus (frumenti) redit quam obseveris, Plaut. trin. 530: scherzh., pugnos, derb durchprügeln, Plaut. Men. 1012. – bildl., istic mores malos, Plaut. trin. 531: aerumnam gravem in alqm, verursachen, Plaut. Epid. 557. – II) besäen, verpflanzen, terram frugibus, Cic.: saepimentum virgultis, Varro: loca obsita virgultis, Liv.: rivus circa obsitus palustribus herbis, Liv. – Partic. obsitus, a, um, übtr., besät, d.i. bedeckt mit etwas, voll von etwas, Io saetis obsita, Verg.: terga obsita conchis, Ov.: anus pannis obsita, Ter.: homo pannis obsitus, Suet.: pannis annisque obsitus, ein alter Bettler, Ter.: obsita squalore vestis, Liv.: legati obsiti squalore et sordibus, Liv.: obsitus aevo, Verg. – / Synkop. Infin. Perf. obsesse, Acc. tr. 115. – Ungew. Perf. obseruit, Serv. Verg. georg. 1, 19.
-
2 obsero
1. ob-sero, āvī, ātum, āre, verriegeln, mit einem Riegel (sera) verschließen, ostium intus, Ter.: fores (Ggstz. aperire), Suet.: aditus, Amm.: plebis aedificiis obseratis, patentibus atriis principum, Liv. – übtr., aures, Hor.: palatum (den Mund), schweigen, Catull.: vitia, den Lastern einen Riegel vorschieben, Augustin.————————2. ob-sero, sēvī, situm, ere, I) hinsäen, hinpflanzen, tribus tantis illi minus (frumenti) redit quam obseveris, Plaut. trin. 530: scherzh., pugnos, derb durchprügeln, Plaut. Men. 1012. – bildl., istic mores malos, Plaut. trin. 531: aerumnam gravem in alqm, verursachen, Plaut. Epid. 557. – II) besäen, verpflanzen, terram frugibus, Cic.: saepimentum virgultis, Varro: loca obsita virgultis, Liv.: rivus circa obsitus palustribus herbis, Liv. – Partic. obsitus, a, um, übtr., besät, d.i. bedeckt mit etwas, voll von etwas, Io saetis obsita, Verg.: terga obsita conchis, Ov.: anus pannis obsita, Ter.: homo pannis obsitus, Suet.: pannis annisque obsitus, ein alter Bettler, Ter.: obsita squalore vestis, Liv.: legati obsiti squalore et sordibus, Liv.: obsitus aevo, Verg. – ⇒ Synkop. Infin. Perf. obsesse, Acc. tr. 115. – Ungew. Perf. obseruit, Serv. Verg. georg. 1, 19. -
3 pannum
pannus, i, m. ( neutr. collat. form pannum, i, Nov. ap. Non. 218, 27.— Dat. and abl. plur. pannibus, Enn. ap. Charis. p. 40 P.; Pompon. ap. Non. 488, 32) [pênos; Dor. panos], a cloth, a garment.I.Lit.:II.albo Fides Velata panno,
Hor. C. 1, 35, 21; Mart. 2, 46, 9:eventus viridis panni,
Juv. 11, 198. —Esp. of torn, worn-out clothes, rags, tatters:pannis annisque obsitus,
Ter. Eun. 2, 2, 5; Lucr. 6, 1269; Sen. Contr. 1, 6; id. Ep. 20, 8:rara in tenui facundia panno,
Juv. 7, 145; Petr. 83 fin. —Transf.A.A rag:B. C. D.unus et alter Adsuitur pannus,
Hor. A. P. 15; id. Epod. 17, 51:membraque vinxerunt tinctis ferrugine pannis,
Ov. Ib. 235; Sen. Ira, 3, 19, 3; Plin. 29, 6, 36, § 114; Col. 6, 12:panno rubro fugare armentum,
Gai. Inst. 3, 202.—A (perh. raglike) substance that grows on the tree aegilops, besides its acorns, Plin. 16, 8, 13, § 33. —E. -
4 pannus
pannus, i, m. ( neutr. collat. form pannum, i, Nov. ap. Non. 218, 27.— Dat. and abl. plur. pannibus, Enn. ap. Charis. p. 40 P.; Pompon. ap. Non. 488, 32) [pênos; Dor. panos], a cloth, a garment.I.Lit.:II.albo Fides Velata panno,
Hor. C. 1, 35, 21; Mart. 2, 46, 9:eventus viridis panni,
Juv. 11, 198. —Esp. of torn, worn-out clothes, rags, tatters:pannis annisque obsitus,
Ter. Eun. 2, 2, 5; Lucr. 6, 1269; Sen. Contr. 1, 6; id. Ep. 20, 8:rara in tenui facundia panno,
Juv. 7, 145; Petr. 83 fin. —Transf.A.A rag:B. C. D.unus et alter Adsuitur pannus,
Hor. A. P. 15; id. Epod. 17, 51:membraque vinxerunt tinctis ferrugine pannis,
Ov. Ib. 235; Sen. Ira, 3, 19, 3; Plin. 29, 6, 36, § 114; Col. 6, 12:panno rubro fugare armentum,
Gai. Inst. 3, 202.—A (perh. raglike) substance that grows on the tree aegilops, besides its acorns, Plin. 16, 8, 13, § 33. —E. -
5 pannus
-
6 pannus
-
7 obsero
1.obsĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [ob-sera], to bolt, bar, fasten, or shut up (not in Cic. or Cæs.; syn.: claudo, oppilo, obstruo).I.Lit.:II.ostium,
Ter. Eun. 4, 6, 25:aedificia,
Liv. 5, 41:fores (opp. aperire),
Suet. Tit. 11:tabellam liminis,
Cat. 32, 5:exitus,
Col. 9, 1, 3:rogos,
i. e. the dead, Prop. 4, 11, 8.—Transf.:2.aures,
Hor. Epod. 17, 53: palatum (for os), i. e. to be silent, Cat. 55, 21:fores amicitiae,
Amm. 27, 12.ob-sĕro ( ops-), sēvi, sĭtum, 3 ( inf. perf. sync. obsesse for obsevisse, Att. ap. Non. 395, 27), v. a.I.Lit.A.To sow or plant (class.):B.frumentum,
Plaut. Trin. 2, 4, 129. —Comically:pugnos,
to give a good drubbing, Plaut. Men. 5, 7, 23.—Transf.1.To sow or plant with any thing:2.saepimentum virgultis aut spinis,
Varr. R. R. 1, 14, 1: terram frugibus. Cic. Leg. 2, 25, 63; Col. 2, 9, 1; Varr. R. R. 1, 44, 2.—In gen., to cover over, fill with; only in perf. pass. part., covered over, filled:II.omnia arbustis obsita,
Lucr. 5, 1377:loca obsita virgultis,
Liv. 28, 2:obsita pomis Rura,
Ov. M. 13, 719:video aegrum pannis annisque obsitum,
Ter. Eun. 2, 2, 5:obsitus illuvie ac squalore,
Tac. A. 4, 28:vestis obsita squalore,
Liv. 2, 23:legati... obsiti squalore et sordibus,
id. 29, 16:variis obsita frondibus,
Hor. C. 1, 18, 12:montes nivibus,
Curt. 5, 6, 15:aër pallore,
darkened, Luc. 5, 627; cf.:dies nube obsitus,
Sen. Troad. 20:obsitus aevo,
Verg. A. 8, 307:Io jam setis obsita,
id. ib. 7, 790:terga (marinae beluae) obsita conchis,
Ov. M. 4, 724.—Trop.:Tun' is es, qui in me aerumnam obsevisti,
hast brought upon me, occasioned me, Plaut. Ep. 4, 1, 30:em istic oportet opseri mores malos, si in opserendo possint interfieri,
id. Trin. 2, 4, 130. -
8 opsero
1.obsĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [ob-sera], to bolt, bar, fasten, or shut up (not in Cic. or Cæs.; syn.: claudo, oppilo, obstruo).I.Lit.:II.ostium,
Ter. Eun. 4, 6, 25:aedificia,
Liv. 5, 41:fores (opp. aperire),
Suet. Tit. 11:tabellam liminis,
Cat. 32, 5:exitus,
Col. 9, 1, 3:rogos,
i. e. the dead, Prop. 4, 11, 8.—Transf.:2.aures,
Hor. Epod. 17, 53: palatum (for os), i. e. to be silent, Cat. 55, 21:fores amicitiae,
Amm. 27, 12.ob-sĕro ( ops-), sēvi, sĭtum, 3 ( inf. perf. sync. obsesse for obsevisse, Att. ap. Non. 395, 27), v. a.I.Lit.A.To sow or plant (class.):B.frumentum,
Plaut. Trin. 2, 4, 129. —Comically:pugnos,
to give a good drubbing, Plaut. Men. 5, 7, 23.—Transf.1.To sow or plant with any thing:2.saepimentum virgultis aut spinis,
Varr. R. R. 1, 14, 1: terram frugibus. Cic. Leg. 2, 25, 63; Col. 2, 9, 1; Varr. R. R. 1, 44, 2.—In gen., to cover over, fill with; only in perf. pass. part., covered over, filled:II.omnia arbustis obsita,
Lucr. 5, 1377:loca obsita virgultis,
Liv. 28, 2:obsita pomis Rura,
Ov. M. 13, 719:video aegrum pannis annisque obsitum,
Ter. Eun. 2, 2, 5:obsitus illuvie ac squalore,
Tac. A. 4, 28:vestis obsita squalore,
Liv. 2, 23:legati... obsiti squalore et sordibus,
id. 29, 16:variis obsita frondibus,
Hor. C. 1, 18, 12:montes nivibus,
Curt. 5, 6, 15:aër pallore,
darkened, Luc. 5, 627; cf.:dies nube obsitus,
Sen. Troad. 20:obsitus aevo,
Verg. A. 8, 307:Io jam setis obsita,
id. ib. 7, 790:terga (marinae beluae) obsita conchis,
Ov. M. 4, 724.—Trop.:Tun' is es, qui in me aerumnam obsevisti,
hast brought upon me, occasioned me, Plaut. Ep. 4, 1, 30:em istic oportet opseri mores malos, si in opserendo possint interfieri,
id. Trin. 2, 4, 130.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский